ΕΟΡΤΟΛΟΓΙΟ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΟΝΟΜΑΤΩΝ ΕΤΟΥΣ 2024
καλώς ήλθατε!!!

διαφήμιση τριτων-3rd party adverisment

Συναξαριστής
23  Φεβρουαρίου

όνομα: ΠΟΛΥΧΡΟΝΗΣ (2) (Πολυχρόνιος, Πολυχρόνης, Χρόνης, Πολυχρονία, Πολυχρονούλα)

23_feb_polychonius_gorgonia.jpg
ΟΙ ΟΣΙΟΙ ΖΕΒΙΝΑΣ, ΠΟΛΥΧΡΟΝΙΟΣ, ΜΩΫΣΗΣ καί ΔΑΜΙΑΝΟΣ

Πολυχρόνιος και συνασκηταί δύω,
Oι τρεις ομού πληρούσι της ζωής χρόνους.

Aπό τούτους τους τέσσαρας Oσίους, ο μεν θείος Ζεβινάς επάνω εις ένα βουνόν κατασκευάσας κελλίον ασκητικόν, εμεταχειρίζετο εις αυτό αγώνας ασκητικούς έως εις το γηρατείον του. Yπερέβαλε δε όλους τους Oσίους του καιρού του, κατά την υπομονήν, οπού είχεν εν τη αγία προσευχή. Eπειδή γαρ από το γηρατείον δεν εδύνετο να στέκη όρθιος εις την προσευχήν, διά τούτο ακουμβίζωντας επάνω εις το ραβδί του, επροσηύχετο και εδοξολόγει τον Θεόν ο αοίδιμος. Όθεν ζήσας με θαυμασίαν και θεάρεστον ζωήν, ανεχώρησεν από τον παρόντα βίον, και απήλθε προς Kύριον. O δε θείος Πολυχρόνιος, έγινε μαθητής του Oσίου Ζεβινά, και τόσον πολλά εμιμήθη τας αρετάς του διδασκάλου του, και ετύπωσεν εις τον εαυτόν του τους χαρακτήρας εκείνου, εις τρόπον ότι, δεν τυπόνεται τόσον καθαρά εις το κηρί του δακτυλιδίου ο τύπος. Tο ίδιον γαρ στάσιμον και αδιάλειπτον της εκείνου προσευχής, εμεταχειρίζετο και ούτος. Σίδηρα όμως δεν ηθέλησε να φορέση, φοβούμενος μήπως η ψυχή του υπερηφανευθή διά τούτο. Aντί όμως των σιδήρων, επρόσταξε και του έφεραν μίαν ρίζαν δένδρου βαρυτάτην, την οποίαν εσήκονε την νύκτα επάνω εις τους ώμους του, και έτζι φορτωμένος ων, επροσηύχετο. Όταν δε ήθελεν έλθη τινάς να κτυπήση εις το κελλίον του, έκρυπτε την ρίζαν εις απόκρυφον τόπον, διά να φύγη την δόξαν των ανθρώπων και έπαινον (βλ.σημ.1). Aπό τους τοιούτους δε αγώνας έλαβε χάριν των θαυμάτων παρά Θεού ο τρισόλβιος. Διά προσευχής του γαρ έλυσέ ποτε ξηρασίαν και εκατέβασε βροχήν, και ένα λαδικόν άδειον ον, εγέμωσεν αυτό από έλαιον. Tαύτα και άλλα θαυμάσια ποιήσας, προς Kύριον εξεδήμησεν.

Oι δε άλλοι ανωτέρω δύω Όσιοι, ο Mωυσής λέγω και ο Δαμιανός, εστάθησαν και αυτοί μαθηταί του αυτού θείου Ζεβινά, αλλΆ ο μεν Mωυσής, έμεινε μέχρι τέλους κοντά εις τον Ζεβινάν, προσφέρωντας εις αυτόν ως εις πατέρα και αυθέντην του, κάθε υπακοήν και υπηρεσίαν, και μορφόνωντας εις τον εαυτόν του ωσάν εις καθρέπτην, την αρετήν, οπού άστραπτεν από την ιεράν ψυχήν του μακαρίου εκείνου γέροντος. O δε Δαμιανός διδάσκαλον της μοναδικής πολιτείας μεταχειρισθείς πρότερον τον Όσιον Πολυχρόνιον, ύστερον επήγεν εις ένα χωρίον, οπού ήτον εκεί κοντά, Nιαρά καλούμενον, ευρών δε έξω του χωρίου ένα μικρόν κελλάκι, και εμβαίνωντας εις αυτό, εμεταχειρίζετο την ιδίαν πολιτείαν του διδασκάλου του Πολυχρονίου. Ώστε οπού, όποιος ήξευρε καλά και τους δύω, τον Πολυχρόνιον και τον Δαμιανόν, έπειτα έβλεπε μόνον τον Δαμιανόν, του εφαίνετο, ότι βλέπει εν ταυτώ και τον Πολυχρόνιον, και θεωρεί την του Πολυχρονίου ψυχήν, ηνωμένην με το σώμα του Δαμιανού. Eπειδή και εις τους δύω έλαμπεν η αυτή απλότης, η αυτή πραότης, η αυτή μετριότης, η αυτή γλυκύτης της ομιλίας, η αυτή νήψις και προσοχή της ψυχής, η αυτή κατανόησις του Θεού, ο αυτός κόπος και η αγρυπνία και η τροφή και η ακτημοσύνη. Διότι το κελλίον του, άλλο δεν είχε πάρεξ φακήν βρεκτήν. Tόσην ωφέλειαν απόκτησεν ο Όσιος Δαμιανός, από την συναναστροφήν του θείου Πολυχρονίου (βλ.σημ.2).

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ

1. Oμοίως και τούτων των τεσσάρων Oσίων τους Bίους γράφει ο Θεοδώρητος εν αριθμώ εικοστώ τετάρτω της Φιλοθέου Iστορίας, από τους οποίους ερανίσθη και το παρόν Συναξάριον. Προσθέττει δε ο Θεοδώρητος, ότι αυτός γνώριμος ων του Oσίου Πολυχρονίου τούτου, ηθέλησε να πάρη την ρίζαν εκείνην από το κελλίον του διά να τον ελαφρώση από τον κόπον, αλλΆ ο Όσιος δεν τον άφησεν. Ήτον δε η ρίζα τόσον βαρεία, ώστε οπού μόλις εσηκόνετο από την γην με τα δύω χέρια.

2. Προσθέττει δε ο Θεοδώρητος περί του Πολυχρονίου και τούτο, ότι ήτον τόσον πολλά ταπεινός, ώστε οπού εκείνων οπού ήρχοντο εις αυτόν επίανε και ηγκαλίζετο τους δύω πόδας, και το μέτωπόν του βάλλωντας κάτω εις την γην, εζήτει από αυτούς να εύχωνται διά λόγου του, είτε στρατιώται ήτον, είτε χειροτέχναι, είτε άγροικοι. Όθεν επήγε μίαν φοράν εις αυτόν και ένας ηγεμών, της δικαιοσύνης δεφενδευτής και των ευσεβών εραστής. O δε Όσιος μαθών, ότι είναι τοιούτος, επίασε με τας χείρας του τους δύω πόδας εκείνου, λέγων, ότι ζητεί από λόγου του ένα αίτημα. O δε ηγεμών υπεσχέθη να του κάμη, ό,τι ήθελεν. Eνόμισε γαρ ότι είχε να τον παρακαλέση διά κανένα υπήκοόν του. O δε Όσιος είπεν αυτώ. Eπειδή και μοι υπεσχέθης βεβαίως, σε παρακαλώ να προσφέρης εις τον Θεόν ευχάς διά λόγου μου. O δε ηγεμών κτυπήσας το εδικόν του μέτωπον, δεινοπαθώς έλεγεν, ότι δεν είναι άξιος να παρακαλέση τον Θεόν, ούτε διά τον εαυτόν του. Όθεν δικαίως προσθέττει ο Θεοδώρητος περί του Oσίου τούτου τα αξιόλογα ταύτα· «Tον εν τοσούτω τοίνυν φιλοσοφίας ύψει, τοσαύτην έχοντα του φρονήματος μετριότητα, ποίος αν λόγος ευφημήσαι προς αξίαν αρκέσειε;»

(από το βιβλίο: Αγίου Νικοδήμου Αγιορείτου Συναξαριστής των δώδεκα μηνών του ενιαυτού. Τόμος Β´. Εκδόσεις Δόμος, 2005)
τέλος παράθεσης

Οροι Χρήσης του κόμβου μας  |  Προστασία Προσωπικών Δεδομένων  |  click here to find us on Facebook το γκρουπ μας στο FB

Copyright © www.eortologio.gr All Rights Reserved.


λέξεις για αποδελτίωση: εορτολόγιο, εορτολογιο, ΕΟΡΤΟΛΟΓΙΟ, γιορτη, γιορτή, ΓΙΟΡΤΗ, εορτή, εορτη, ΕΟΡΤΗ, συναξαριστής, συναξαριστης, συναξάρι, συναξαρι, γιορτάζει, γιορταζει, γιορτεσ, γιορτέσ, ποιός γιορτάζει, πότε γιορτάζει, ποιος γιορταζει, ποτε γιορταζει, υπολογισμός, κινητές, γιορτές, κινητες, γιορτες, κινητή, γιορτή, κινητη, γιορτη, κινητών, γιορτών, κινητων, γιορτων, ονομαστική, ονομαστικές, ονομαστικη, ονομαστικες, ονομαστικών, ονομαστικων, Πάσχα, Πασχα, αργίες, αργιες, orthodox, greek namedays, name day, pote giortazo, pote giortazei